Miód malinowo-nawłociowy  jest wyjątkowo trudny w pozyskaniu, ze względu na fakt, iż maliny kwitną jedynie przez 3 tygodnie w roku. Wyróżnia go jasny, złocisty kolor oraz silny, malinowo-owocowy aromat. Z reguły słodki, z delikatnym kwaskowym posmakiem, jednak każdy słoik może posiadać inny posmak, w zależności od użytego gatunku maliny.

Miód malinowy, czyli płynny eliksir z kwiatów malin

Miód malinowy zaliczany jest do jednego z najlepszych miodów nektarowych. Jednak jest mało popularny głównie przez jego trudną dostępność na półkach sklepowych. Jest on często poszukiwany przez koneserów miodów. Wiele osób nie wie, że z kwiatów słodkich i lubianych malin powstaje płynny, złoty nektar. Miód z malin jest rzadko spotykany, ponieważ sezon na kwitnięcie malin trwa zaledwie 3 tygodnie mniej więcej dwa razy w roku. Ze względu na to miody, które powstaną z tych dwóch okresów kwitnięcia mogą się trochę różnić, jeśli chodzi o smak. Pierwszy okres, kiedy pszczoły zaczynają pracowicie zbierać pyłek z kwiatów malin, najczęściej z gatunku Rubus ideaus zaczyna się pod koniec maja. Wtedy maliny są większe, w smaku słodkie, lekko kwaskowe. Wydajność miodowa maliny właściwej może wynieść do dwustu kilogramów z hektara. Te odmiany, które kwitną od końca sierpnia nawet czasem do początków listopada czy pierwszych przymrozków, mają mniejsze owoce. Maliny te są jednak bardziej słodkie w smaku.

Przeważnie miód malinowy jest łagodny, słodki, ale wyczuwa się w nim lekko kwaskową nutę. Pszczoły uwielbiają zbierać pyłek z każdej odmiany maliny. Dlatego że kwiaty maliny dostarczają im sporo nektaru i zawierają dużo cukru. Należy zauważyć, że powstanie miodu malinowego jest uzależnione także od położenia pasieki. Która musi znajdować się w pobliżu krzaków malin, aby ten przepyszny eliksir powstał tylko z kwiatów malin. W Polsce największe uprawy maliny znajdują na Lubelszczyźnie. Miód malinowy ma złocistą barwę. Jednak należy on do miodów, które bardzo szybko się krystalizują co powoduje, że jego barwa robi się jaśniejsza, żółtobiała. Wyróżnia go także charakterystyczny, unikatowy zapach – kto raz go powącha, ten już zawsze będzie kojarzył tę aromatyczną woń z miodem z malin. Jeśli nie mieliśmy okazji go próbować lub czytamy o nim po raz pierwszy zdecydowanie warto zakupić słoiczek miodu malinowego i utwierdzić się w przekonaniu, że jest on naprawdę wyjątkowy.

Miód nawłociowy: właściwości

Podobnie jak pozostałe miody, miód z kwiatów nawłoci przejawia wiele właściwości zdrowotnych. Produkt ten uznawany jest przede wszystkim za naturalny, bezpieczny antybiotyk. Skutecznie łagodzi stany zapalne, zakażenia i infekcje. Działa również napotnie, dzięki czemu stosowany jest przy przeziębieniach. Poprawia ukrwienie i działa bakteriobójczo, wykazuje działanie rozkurczowe i moczopędne, dzięki czemu bywa stosowany w leczeniu kamicy nerkowej oraz skąpomoczu. Zalecany jest również w profilaktyce nadciśnienia i miażdżycy, ale może działać też w sposób pielęgnacyjny, dzięki czemu korzystnie wpływa na urodę. Wspomaga organizm w walce ze stresem i fizycznym wyczerpaniem, dodając energii i poprawiając nastrój. Znakomicie sprawdza się także w walce z reumatyzmem oraz astmą. Nektar z nawłoci ułatwia wydalanie z organizmu szkodliwych produktów przemiany materii, dzięki czemu właściwość tę posiada również miód.

Miód nawłociowy w 75 proc. składa się z cukrów prostych. Większość to glukoza, dominująca nieznacznie nad fruktozą. W miodzie tym znajdują się także witaminy, substancje bakteriobójcze oraz liczne mikroelementy. Do szczególnie cennych składników tego wyrobu należą flawonoidy, takie jak rutyna i kwercetyna. Pierwsza z tych substancji wykazuje właściwości przeciwkrwotoczne oraz ogranicza łamliwość naczyń włosowatych. Druga działa natomiast silnie przeciwzapalnie i przeciwzakrzepowo, obniżając jednocześnie ciśnienie tętnicze. W składnie nektaru z kwiatów nawłoci znaleźć można również saponiny, wykazujące działanie przeciwbakteryjne.

Podobnie jak inne gatunki miodu, wyrób pozyskiwany z kwiatów nawłoci jest stosunkowo kaloryczny. Na 100 g produktu przypadają około 304 kalorie. Ze względu na liczne właściwości zdrowotne, nie warto jednak rezygnować z jego spożywania. W zbilansowanej diecie, miód nawłociowy powinien być uwzględniany z umiarem. Warto zatem brać pod uwagę dzienne zapotrzebowanie kaloryczne i nie przekraczać indywidualnie ustalonej dawki.

Smak miodu nawłociowego jest dość słodki, z delikatną nutą kwaskową. Można w nim wyczuć również pewną gorycz, dzięki czemu bardzo dobrze sprawdza się w różnych zastosowaniach kulinarnych. Specyficzny smak pochodzi z nektaru nawłoci, który stanowi podstawę w procesie wytwarzania tego miodu.

Cukrzyca

Pod względem składu chemicznego, miód z kwiatów nawłoci jest przede wszystkim mieszaniną cukrów prostych. Ich spożycie bardzo szybko podnosi poziom cukru we kwi. Indeks glikemiczny miodu nawłociowego wynosi ok. 55, przez co nie jest bezpieczny dla cukrzyków. Ewentualne wprowadzenie miodu nawłociowego do diety cukrzyka powinno się odbywać pod nadzorem lekarza. Po jego spożyciu należy regularnie monitorować poziom glikemii, a przede wszystkim nie nadużywać tego produktu.

Na stawy

Regularne spożywanie miodu z kwiatów nawłoci wspomaga leczenie stawów. Wynika to z obecności garbników oraz seskwiterpen, które skutecznie łagodzą stany zapalne. Bolący staw można też posmarować miodem nawłociowym, a następnie zabandażować i pozostawić na kilka godzin. Powtórzenie tego zabiegu przez kilka dni, pozwala na bardziej efektywne wykorzystanie przeciwzapalnych właściwości miodu. Wyrób z kwiatów nawłoci zapobiega również utracie gęstości kości. Przyczynia się ponadto do usprawnienia kontroli procesu uwalniania się części białek, dzięki czemu przeciwdziała zwyrodnieniom kości oraz chrząstek.

Stosowanie w ciąży

Spożywanie miodu nawłociowego w ciąży nie jest groźne, powinno się jednak dla pewności zasięgnąć porady u swojego lekarza prowadzącego. Niektórzy lekarze zalecają jednak, aby sięgać w tym okresie po produkt pasteryzowany. Wynika to z zawartości w miodzie niepasteryzowanym tzw. zarodników botulinowych. Mogą one niestety wydzielać toksyny w niedojrzałym przewodzie pokarmowym. Z tego samego powodu, miodów nie powinno się podawać niemowlętom. Przetrwalniki bakterii nie mogą być bowiem efektywnie neutralizowane przez układ trawienny dziecka. Miód z kwiatów nawłoci (lepiej pasteryzowany) mogą więc spożywać kobiety ciężarne, aby walczyć z różnymi dolegliwościami. Należą do nich poranne mdłości, nudności oraz wymioty, które pojawiają się głównie we wczesnym etapie ciąży. Warto wówczas wypić wodę z cytryną, imbirem, octem jabłkowym oraz właśnie miodem nawłociowym.

Miód pochodzi z :

Północnych terenów Podlasia